MAVİ İSTİRİDYE MANTARI (PLEUROTUS OSTREATUS VAR. COLUMBINUS) Avantajlı yönü: Düşük sıcaklıklarda yetişebilir. Dezavantajlı yönü: Çok fazla temiz havaya ihtiyaç duyar. Mavi İstiridye Mantarı, yeni yetiştiriciler için iyi bir seçimdir ve düşük sıcaklıklara mükemmel şekilde uygundur. Meyve verme sırasında sıcaklık ne kadar düşük olursa, bu mantar o kadar belirgin bir şekilde mavi görünür. Mavi renk, büyümenin ilk aşamalarında en çok fark edilir, ancak mantar olgunlaştıkça griye döner. Türkiye'de çok yaygın olarak üretilen ve tüketilen bir tür değildir.
SARI İSTİRİDYE MANTARI (PLEUROTUS CITRINOPILEATUS) Avantajlı yönü: Tüm büyüme döngüsü boyunca güzel sarı rengi vardır, hızlı büyür, yüksek CO2 toleranslıdır. Dezavantajlı yönü: Meyveleri narindir, raf ömrü kısadır, lezzeti şöyle böyledir. Sarı İstiridye mantarı gerçekten baş döndürücü güzellikte bir mantardır. İnce başlıklı sarı mantarlardan güzel ama narin "demetler" üretir. Ayrıca tazeyken belirgin bir şekilde narenciye gibi kokarlar. Sarı istiridye hızlı meyve verir ve büyümesi kolaydır; düşük temiz hava alımına diğer birçok İstiridye türünden çok daha toleranslıdır. Ne yazık ki, pişirme sırasında sarı renk kaybolur ve çok da lezzetli olduğu söylenemez. Sarı istiridyelerin raf ömrü kısadır; buzdolabında yalnızca birkaç gün dayanır, uzun süre beklerse kötü kokmaya başlar. Muhtemelen marketlerde yaygın olmamalarının ve mümkün olduğunca taze olarak tüketilmelerinin nedeni budur. Sarı İstiridye çok çeşitli yüzeylerde yetişebilse de, kepekle veya sert ağaç talaşında çok daha iyi sonuç vermektedir.
PEMBE İSTİRİDYE MANTARI (PLEUROTUS DJAMOR) Avantajlı yönü: Çarpıcı pembe renk, güzel kalın meyveler, saman üzerinde yetiştirilmesi kolay, ısıya dayanıklı Dezavantajlı yönü: Kısa raf ömrü, düşük sıcaklıklarda ölebilir Sarı kuzeni gibi Pembe İstiridye de çarpıcı derecede farklı ve güzeldir. Meyveler genellikle büyüktür ve sarılar kadar narin değildir. Pembe İstiridyeler aynı zamanda ısıya dayanıklıdır. Yetiştirme odası sıcaklıklarının 30 derece C'yi aştığı yerlerde yetiştirilmeye uygundurlar. Soğuk hava pembe istiridye miselini kolaylıkla öldürebilir, bu da onu misellerin veya sıvı kültürlerin buzdolabında saklanması zor bir tür haline getirir. Raf ömrü kısadır. Hasattan sonra buzdolabında birkaç gün dayanabilirler ve sonrasında artık tüketime uygun olmazlar.
KARAAĞAÇ İSTİRİDYESİ (HYPSIZYGUS ULMARIUS) Avantajlı yönü: Yüksek CO2'ye iyi uyum, yüksek verim, düşük spor yükü Dezavantajlı yönü: Kısa raf ömrü Karaağaç İstiridyesi "Pleurotus" ailesinden olmadığı için "gerçek" bir istiridye değildir aslında. Bununla birlikte, diğer İstiridyelerin çoğuna göre onu dikkate almaya değer kılan birkaç avantajı vardır. Karaağaç istiridyesi, yüksek CO2 ortamlarında normal görünümlü meyveler oluşturma konusunda çok daha iyidir, bu da onu iç mekan yetiştiricileri veya diğer istiridyelerin yüksek temiz hava gereksinimlerini yönetmekte zorlanan yetiştirme odaları için mükemmel bir aday haline getirir. Aynı zamanda diğer İstiridyelerin çoğundan çok daha düşük bir "spor yüküne" sahiptir, Karaağaç İstiridyesi tipik olarak beyaz-bej rengindedir ve yoğun kümeler halinde güzel büyük yapraklar oluşturur. Sertağaç talaşı karışımında yetişir. Kolonileşmesi hızlıdır.
İSTİRİDYE MANTARI, KAVAK MANTARI (PLEUROTUS OSTREATUS) Avantajlı yönü: Çok tüketilen bir mantardır, kolayca temin edilebilir, yetiştirilmesi kolay, raf ömrü diğer türlere göre daha uzundur, lezzetli bir mantardır, pek çok yemekte rahatça kullanılabilir, Dezavantajlı yönü: Yüksek temiz hava ihtiyacı Bu, tüm dünyada yaygın olarak yetiştirilen “standart” İstiridye mantarıdır. Hızlı büyürler ve meyveleri oldukça büyük olabilir. Sertağaç talaşı, sert ağaç talaşı, buğday samanı, yulaf samanı, çim kırpıntıları, hindistan cevizi lifi ve hemen hemen tüm diğer yumuşak malzemeler dahil olmak üzere çok çeşitli materyallerde büyüyebilirler. Türkiye'de beyaz şapklaı kültür mantarından sonra en çok yetiştirilen ve tüketilen mantar türüdür. Hobi amaçlı üretilen hazır mantar yetiştirme kitlerinde oldukça popülerdirler.
YAZ İSTİRİDYESİ, AKCİĞER İSTİRİDYESİ (PLEUROTUS PULMINARIOUS) Avantajlı yönü: Sıcak havalara uygundur, hızlı büyür, verim oranı yüksektir Dezavantajlı yönü: Kısa raf ömrü, yüksek spor yükü Akciğer İstiridyesi, Hint İstiridyesi veya İtalyan İstiridyesi olarak da bilinen Pheonix İstiridyesi, standart İnci İstiridye mantarına çok benzer. En büyük fark Phoenix İstiridyelerinin Standart İstiridye mantarından daha yüksek sıcaklıklara dayanabilmesidir. Doğada genellikle yazın çok daha geç meyve verirler. Meyveleri daha küçüktür.
KRAL İSTİRİDYE MANTARI (PLEUROTUS ERYNGII) Avantajlı yönü: Uzun raf ömrü, kalın etli doku Dezavantajlı yönü: Bakteriyel lekeye duyarlı İstiridye türlerinin çoğu büyük kümeler halinde büyür ve hepsi birbirinin üzerine kat kat binen bir meyve kümesi oluştururlar. Ancak Kral İstiridyeleri, genellikle kümeler halinde büyümek yerine tek tek büyümeleri bakımından farklıdır. Yetişme koşullarına bağlı olarak bazen kültür mantarına benzeyebilirler. Kral mantarı genellikle yüksek CO2 ve düşük ışık koşullarında yetiştirilir, bu da mantarların büyük kalın saplar ve küçük başlıklar oluşturmasına neden olur. Diğer birçok İstiridye'nin aksine, Kral İstiridye'nin sapları harika bir dokuya ve tada sahiptir ve sap boyunun büyük olması istenen bir özelliktir. Düşük CO2'li, iyi aydınlatılmış koşullarda büyürlerse, portobelloya benzeyen büyük, koyu renkli kapaklar oluşturacaklar. Kalın, etli dokusu nedeniyle Kral İstiridye, tüm İstiridye türleri arasında en uzun raf ömrüne sahiptir. Bazen buzdolabında iki haftaya kadar dayanabilirler. Kral İstiridyeleri saman üzerinde yetişir, ancak daha iyi verim ve daha kaliteli meyve elde etmek için çoğunlukla talaş üzerinde yetiştirilirler. Bu tür için nemi yönetmek titizlik gerektirebilir ve birçok yetiştirici "bakteriyel leke" ile sorunlarla karşılaşabilir. Hobi yetiştiricilerinin bu sorunla karşılaşması pek olası değildir.
Yazının çok uzun olmasını istemediğim için burada sonlandırıyorum. Bir sonraki blog yazımızın konusu "İstiridye Mantarını Nasıl Yetiştiririz?"
Comments